Στοματική χειρουργική

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΞΑΓΩΓΗ ΦΡΟΝΙΜΙΤΩΝ  

Οι φρονιμίτες είναι τα τελευταία δόντια που ανατέλλουν στη στοματική κοιλότητα και συχνά η ανατολή τους είναι προβληματική. Μπορεί να μείνουν μερικώς (ημιεγκλειστοι) ή και ολικά έγκλειστοι κάτω από τα ούλα και μέσα στο οστό της γνάθου. 

Oι συνηθέστερες ενδείξεις εξαγωγής φρονιμιτών (εγκλείστων/ημιεγκλείστων) είναι οι ακόλουθες: 

• Περιστεφανίτιδα. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη νόσο που εκδηλώνεται με οίδημα, δυσκολία στη διάνοιξη, πόνο κ μερικές φορές πυρετό. 
• Τερηδονισμός φρονιμιτών κ γειτονικών δοντιών. 
• Φατνιακό απόστημα 
• Περιοδοντικά προβλήματα 
• Απορρόφηση ριζών των γειτονικών δοντιών
• Ανάπτυξη ενδοοστικών κύστεων  

Η χειρουργική εξαγωγή πραγματοποιείται στο ιατρείο με ασφάλεια, χρήση τοπικής αναισθησίας, χωρίς πόνο με πλήρη εξοπλισμό. Μετά την αφαίρεση, γίνεται συρραφή, συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή και δίνονται μετεγχειρητικές οδηγίες. Τα ράμματα αφαιρούνται συνήθως μετά από 7-10 ημέρες. 

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΜΥΛΗΣ 

Η επέμβαση αυτή αποσκοπεί στην αφαίρεση ιστών που περιβάλλουν ένα δόντι του οποίου τα όρια λόγω τερηδόνας ή κατάγματος βρίσκονται αρκετά κάτω από τα ούλα. Το δόντι με αυτόν τον τρόπο «επιμηκύνεται» και μπορεί να αποκατασταθεί.   

ΟΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ 

Μια φλεγμονώδης διεργασία είναι η πιο κοινή αιτία εξαγωγής δοντιού και αντικατάστασης του με εμφύτευμα. Όταν η φλεγμονή έχει προκαλέσει οστική καταστροφή και ανεπάρκεια οστού κατάλληλου για να δεχθεί εμφύτευμα, ακολουθείται η διαδικασία της οστικής ανάπλασης  

Η οστική ανάπλαση μας επιτρέπει να αυξήσουμε τον όγκο του οστού τοποθετώντας χειρουργικά, οστικό μόσχευμα και καλύπτοντας το με μεμβράνη. Στο ιατρείο χρησιμοποιούνται τα κατάλληλα μοσχεύματα και αντίστοιχα μεμβράνες απορροφήσιμες ή μη. Η περιοχή ακολούθως συρράπτεται. Η δημιουργία νέου οστού χρειάζεται συνήθως 6-8 μήνες για να ολοκληρωθεί. Όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, η τοποθέτηση του εμφυτεύματος γίνεται ταυτόχρονα με την οστική ανάπλαση. 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΕΡΙΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΙΤΙΔΑΣ  

Όταν δεν απομακρύνεται αποτελεσματικά η μικροβιακή πλάκα γύρω από τα εμφυτεύματα , τότε έχουμε την εμφάνιση της περιεμφυτευματίτιδας. Η νόσος εκδηλώνεται με φλεγμονή και αιμορραγία των ουλών, εκροή πύου και σε προχωρημένες καταστάσεις, με πόνο. 

Το εγχείρημα αντιμετώπισης της περιεμφυτευματίτιδας αυξάνεται με την καθυστέρηση της διάγνωσης. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, μετά από παρατεταμένη αμέλεια  το εμφύτευμα να πρέπει να αφαιρεθεί λόγω προχωρημένης οστικής βλάβης. Για αυτό από τους ασθενείς που δέχονται  εμφυτευματική θεραπεία απαιτείται καλή στοματική υγιεινή. Δυο φορές την ημέρα θα πρέπει να γίνεται καλό βούρτσισμα και να χρησιμοποιούνται μεσοδόντια βουρτσάκια ή κατάλληλο νήμα. Επίσης, απαραίτητος είναι ο επαγγελματικός έλεγχος και καθαρισμός των εμφυτευμάτων στο ιατρείο δυο με τρεις φορές τον χρόνο. 

Στην περίπτωση που η νόσος βρίσκεται σε αρχικό στάδιο η θεραπεία έγκειται σε συντηρητικό καθαρισμό της περιοχής και βελτίωση της στοματικής υγιεινής από τον ασθενή. Εάν όμως το πρόβλημα έχει  προχωρήσει βαθύτερα η αντιμετώπιση είναι πλέον χειρουργική με καθαρισμό της επιφάνειας του εμφυτεύματος και απομάκρυνση του φλεγμονώδη ιστού. Όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν μπορεί να τοποθετηθεί οστικό μόσχευμα και μεμβράνη για την αναπλήρωση του απορροφημένου  οστού. 

ΑΠΛΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΔΟΝΤΙΩΝ 

Στόχος μου είναι η διατήρηση και  αποκατάσταση των κατεστραμμένων δοντιών. Όταν αυτό είναι αδύνατο, μοναδική λύση είναι η εξαγωγή. Σε περίπτωση που η εκμόχλευση του δοντιού είναι αδύνατη ,συνήθως  λόγω  εκτεταμένου τερηδονισμού ή λόγω θραυσμένων ακρορριζίων , η εξαγωγή γίνεται χειρουργικά. Με τον τρόπο αυτό έχουμε γρήγορη και ασφαλή  εξαγωγή του δοντιού, αλλά και η ταλαιπωρία του ασθενούς είναι μικρότερη.